De bevalling
30 mei was het zover. Marjolein zou voor een controle bij de gynaecoloog langs gaan. Als verrassing bood deze aan om de bevalling die middag i.p.v. de dag erna in te leiden. Kort daarna stond ik in het
WKZ. Ik kwam de bevallingskamer binnen op het moment dat de anastasist een ruggeprik aan het zetten waren. Na 5 keer steken werd er een ander bijgehaald om te kijken of het die wel wilde lukken het slangetje op z'n plaats te krijgen. Deze had ook een aantal keer nodig voordat ze meende dat het goed zat. Ze was niet overtuigd van haar werk. Later hoorde ik van Marjolein dat ze eerder ook al 5 keer hadden moeten prikken om het infuus te zetten. Gelukkig heeft ze geen angst voor naalden, maar ze is aardig lek geprikt. Misschien is dat ook de reden dat ze inmiddels 10 kilo aan o.a vocht kwijt is geraakt ;) De ruggeprik bleek uiteindelijk ook nog eens niet te werken.
De bevalling zelf was er een die de boeken in kan onder het kopje "succesverhalen van de kraamafdeling". Marjolein was zo rusig en totaal ZEN zoals ze dat zelf zei. persen heeft ze nauwelijks hoeven doen. Het ging bijna vanzelf.
19:46: 5 cm onsluiting
20:20: 1 Perswee
20:21: Bambixstamer #4 = Elin Mea
Geboren bij 37 weken om 20:21 ons nieuwe meisje Elin Mea.
Echter na de bevaling ging het niet echt lekker met de placenta. Deze kwam niet los. Na een uur martelingen kwam het ding eruit. 's Nacht bleek dat Marjolein toch alsnog naar de OK moest om te curetteren. Ook hier weer een extra infuus en veel priken. Gelukkig ging het op de OK goed. Veel bloedverlies zorgde ervoor dat ze tot woensdag samen met Elin in het WKZ moest blijven. Daarna mochten we naar huis.
Roze wolk
Thuis aangekomen stond er een enorme kip voor de deur... een zo'n vier en halve meter hoge ooienvaar! Wat een verrassing was dat! Ook het huis was versiert door een goede vriendin en m'n zus. Erg leuk gedaan! Reacties op de ooienvaar waren enorm leuk: "O.... het was nog niet opgevallen", "zo das een grote eend", "kon het niet wat minder", "... Oooo", "O.. is er een baby geboren dan?". De roze wolk was compleet!
Deze roze wolk werd zwart op het moment dat Elin zondag koort kreeg. Met een doorverwijzing van de huisarts kwam ik weer in het WKZ terug. Daar begon het circus op de spoed eisende hulp. Bij een 6 dagen oude baby nemen ze geen risico. Elin werd onderzocht door de kinderarts en even later werden de onderzoeken gestart, urine werd afgenomen, infuus werd aangebracht en er werd bloed afgenomen en het ergste was nog de ruggeprik die werd gedaan om het hersenvocht te onderzoeken.Voor ik het wist hing Elin aan verschillende draden en buisjes en piepte en knipperde er van alles om me heen. Standaard protocol bij kinderen met koorts jonger dan 3 maanden werd er gezegd. Ook werd er direct met een preventief antibiotica kuur gestart en Elin zou minimaal drie dagen moeten blijven. De herinneringen aan Nikita kwamen weer boven en ik zag Elin aan me ontglippen. Gelukkig kwam het niet zover. De volgende dag was Elin volledig uitgeput. De dagen erna at ze gelukkig wel redelijk goed, maar de koorts hield aan en meer dan een lappepop was ze niet.
Naar huis?
Inmiddels is het middennacht geweest in het WKZ en ik heb Elin d'r laatste voeding gegeven. De koorts is sinds vandaag weg en mevrouw doet het weer goed. Ze laat haar ogen alleen nog maar aan mij zien, maar dat is voldoenden! Vanavond kon er zelfs een lachje vanaf. Als alles goed blijft gaan mag ze hopelijk morgen van het zuurstof af en kan het infuus eruit. Donderdag mag ze dan hopelijk naar huis. Nog ff volhouden.
Nu plat de volgende voeding is al weer over enkele uurtjes ;)
