Hier valt niets te begrijpen
Geen antwoord op het waarom
Een meisje dat zo welkom is
En toch niet blijven kon
Nikita Fay
Gestorven op 9 januari 2008
Geboren op 13 januari 2008
4280 gram 53 cm
U kunt Nikita ontmoeten op woensdag 16 januari tussen 19:00 en 19:30 in uitvaartcentrum H. Agterberg, Wolter Heukelslaan 50 te Utrecht
De crematieplechtigheid vindt plaats op haar uitgerekende datum, donderdag 17 januari, om 15:00 in aula 1 van crematorium “Daelwijck”, Floridadreef 7 te Utrecht
Wij zullen het fijn vinden als u ons komt steunen
Pierre, Marjolein en Rayden Bakker
Het is ongelofelijk hoeveel reacties we hebben gehad op het overlijden van onze kleine meid Nikita Fay. Ik begin te schrijven, maar weet eigenlijk niet zo goed wat ik moet schrijven. Ik ben sprakeloos van wat ons is overkomen, maar misschien nog wel stiller van alle reacties, kaartjes, telefoontjes, blog reacties, krabbels en alles meer. Ongelofelijk hoeveel mensen ons steunen. Marjolein en ik putten enorme kracht uit al jullie reacties. En al komt in de meeste reacties wel de tekst “Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen” voor, weten de mensen precies wat er gezegd moet worden.
Op 13 januari 2008 zijn wij bevallen van een prachtige meid, Nikita Fay. Helaas heeft ze op 9 januari 2008 het leven gegeven in de warme schoot van haar moeder. Het was even slikken toen we na de berichtgeving donderdag in het WKZ kregen van haar overlijden en weer naar huis gestuurd werden. Het liefst wil je er niet meer aan herinnerd worden. Direct bevallen, box eruit, kinderkamer opruimen… alles wat ook maar een herinnering oproept verbannen. Achteraf is het maar goed dat ze ons naar huis gestuurd hebben en de volgende dag terug hebben laten komen. Zaterdag 12 januari moesten we naar het WKZ om de bevalling te laten inleiden. Om 10:00 werd de wee-opwekker gegeven en moesten we wachten, wachten, wachten en wachten. Het duurde erg lang. Gelukkig vonden we hier en daar wat afleiding. De tekst van een rouwkaartje verzinnen terwijl het kindje nog geboren moet worden is erg vreemd.
Om 22:00 werd de wee-opwekker herhaald want de weeën kwamen niet op gang na de eerste. Daarna ging het snel. Marjon van verloskundige praktijk Maarssen was even langs gekomen om te kijken hoe het ging en Marco was er nog even om voor de nodige afleiding te zorgen. Marjon was ook de gene die donderdag de echo deed en constateerde dat Nikita niet meer leefde. Toen Marjon en Marco weg waren ging Marjolein douchen. Als snel kwam ze met gebroken vliezen weer de kamer inrennen. Het ging toch beginnen.
Van het douchen heeft ze niet veel kunnen genieten want de weeën bouwde zich heel snel op. Net toe we ons klaar hadden gemaakt voor de nacht zette de weeën door. De twee extra bedden die we in de verloskamer hadden ingereden voor mijn moeder en mij, werden weer snel naar buiten gereden. De weeën werden al snel ontzettende heftig. Marjolein heeft nog wel een ruggenprik gehad, maar 10 minuten na de prik kwamen de persweeën al dwars door de verdoving heen. In de tijd van drie enorm zware uren werd Nikita geboren. Met drie verloskundige van het WKZ en Marjon werd Marjolein door de bevalling getrokken. De momenten erna waren prachtig. Het klinkt gek, maar toch voel je op zo’n moment de vreugde van een bevalling en denk je even niet meer aan alle ellende. Nikita was prachtig en wij waren weer papa en mama geworden.
Na de bevalling keerde de rus weer terug. We hebben een hele tijd met Nikita door gebracht. Ik heb haar navelstreng doorgeknipt, we hebben hand en voet afdrukjes gemaakt en haar ingepakt in een warme doek. Nikita is ook een grote meid, 4280 gram en 53 cm. De kleertjes die we hadden meegebracht paste daarom ook niet, maar op dat moment was het aan doen van kleertjes bij Nikita ook niet gepast. De dood had toch wel enigszins zijn markering achtergelaten op haar lichaam. Een warme doek leek ons daarom ook beter. Nikita was zacht roze van kleur en ze leek op Rayden. Een bolle toet met mijn kin en de neus van Marjolein. Een prachtige baby, maar helaas te mooi voor deze wereld!
Net als bij een normale bevalling hebben we wat familie en vrienden laten weten dat Nikita geboren was. Al snel kwamen mijn zus, mijn vader en de ouders van Marjolein de bevallingskamer binnen lopen. Op die momenten merk je toch het verschil met een normale bevalling, tranen van blijdschap en enorme verdriet. Rond half zes konden we gaan slapen. Het verlosbed maakte ruimte voor twee normale ziekenhuisbedden. We waren gesloopt door het lange wachten en de heftige bevalling. Misschien was dat ook wel de voornaamste reden dat we ook konden slapen.
Rond half negen werd ik wakker van iemand die naast mij bloed aan het afnemen was van Marjolein, weer een onderzoek. Even later zaten we aan het ontbeid en hebben we alles weer ingepakt om naar huis te kunnen. Voordat we naar huis gingen konden Marjolein en ik uitgebreid afscheid nemen van Nikita. Dit heeft ons enorm goed gedaan. We konden knuffelen en huilen met onze nieuwe dochter. Daarna verlieten het WKZ na een bevalling, maar zonder baby.
Nikita is om 2:03 geboren op 13 januari 2008. 13 januari was twee jaargeleden de uitgerekende datum van Rayden. Om 2:13 kwam de placenta. Marjolein heeft 3 uur weeën gehad waarvan 3 minuten persweeën. Op 17 januari was Nikita’s uitgerekend. Dit is nu de dag van haar crematie die om drie uur zal plaatsvinden. Een hoop drieën, Toeval?
We hebben de geboortekaartjes gebruikt als rouwkaartjes. Deze zouden op dit moment moeten worden bezorgt. Mocht je geen kaartje krijgen weet dan dat je wel welkom bent. Iedereen mag komen!
Bedankt voor alle steun!
Pierre, Marjolein en Rayden
