Voor het eerst in zijn peuterbed!!

We hebben al enige tijd een peuterbed staan. Met het neerzetten wilde we even wachten tot de babykamer klaar was, maar vanavond konden we niet langer wachten. Toch maar neerzetten!

Van vrienden en familie hadden we al verschillende verhalen gehoord over de eerste nacht in een peuterbed. Veelal rampverhalen :) Dus hadden we ons op het ergste voorbereid. Met de verbouwing laatst heeft Rayden geholpen en dat vond hij geweldig! Dus hadden we de tactiek bedacht om Rayden te laten helpen met het in elkaar zetten van zijn nieuwe bed. Misschien zou hij het dan niet erg vinden om er ook in te slapen..... geen idee of het werk, maar het proberen waard toch?

DUS, even na het eten de grote doos waar Rayden zich al enige tijd over verwonderde onder de trap vandaan gehaald. Vol spanning die doos open gemaakt en de onderdelen naar boven gebracht. Rayden ook met een stuk beschermingsmateriaal de trap op.... gaat om het idee hé! Eenmaal boven ben ik gaan schroeven. Rayden met het ó zo handige bijgeleverde inbussleuteltje aan de gang. Ieder gaatje kwam aan de beurt. Rayden ging ze allemaal af zijn inbussleutel. Samen hebben we het bed in elkaar gezet en het matras er ingelegd. Marjolein heeft samen met Rayden het bed opgemaakt en zijn knuffels verhuist van zijn oude bed naar zijn nieuwe bed. Hij heeft een koeien dekbed! Toen nog even beneden wat drinken, slaapzak aan, tanden poetsen en toen naar bed. Dit ging eigenlijk onverwachts goed. Hij sputterde niet tegen en ging lekker liggen met z'n doekjes. Muziekje aan licht uit... nog steeds geen kick..... deur dicht..... stil????...... dan maar even wachten. In afwachting van de eerste schreeuw zaten Marjolein en ik te wachten in onze slaapkamer...... NIETS! Naar beneden dan maar. Ik dacht ff bloggen, foto's erop en toen begon de babyfoon uit te slaan en hoorde we Rayden huilen.... daar gaan we dacht ik.... naar boven! Bleek hij in de knoop te zitten met z'n slaapzak. Dit gebeurt wel vaker, dan ligt hij te draaien en zit hij ineens vast. Rayden even bevrijd en heb weer recht gelegd. "Weltrusten" en de deur weer dicht..... stil.... gaat goed!

Inmiddels zit ik aan het einde van mijn verhaal en is Rayden nog steeds stil. Ik denk toch echt dat hij slaap in zijn nieuwe bed. Ik wil niet te enthousiast zijn omdat we de hele nacht nog door moeten. Hij wordt nog wel eens wakker, benieuwd wat hij dan doet.

Voorlopig is hij direct gaan slapen in zijn nieuwe peuterbed! Goed hé!

grtz P

Babykamer stap 1

Afgelopen weekend hebben we onze slaapkamer gesplitst omdat we een extra kamer nodig hebben voor #2. De vorige bewoners hebben van twee slaapkamers één slaapkamer en een inloopkast gemaakt. Dit moest weer in oude staat teruggebracht worden. Donderdag begonnen met opruimen en leegmaken van de slaapkamer en vrijdag begonnen met slopen. Hildebrand kwam 4 dagen helpen. Kees had eerder die week al het materiaal gebracht, de gipsplaten, de metalen muurprofielen, blikschaar en een ongelofelijke handige schroef machine zodat we vrijdag direct konden beginnen.

Vrijdagochtend zijn Hildebrand, Rayden en ik begonnen met slopen, laminaat eruit, behang krabben. Kast gesloopt en uiteindelijk de gipsmuur van de inloopkast eruit gesloopt. Rayden heeft goed geholpen, die liep met de moker op alle muren te rammen. Ook de muren die moesten blijven staan :)

Zaterdag nog ff shoppen, isolatie materiaal, nieuw laminaat, behang, elektra spullen en Fix en Finish voor het dichtsmeren van de muur. Het shoppen liep wat uit waardoor we wat achter op het schema raakte….. uiteindelijk is het goed gegaan. Richard kwam ook nog even langs om wat op te halen en is ook gelijk gebleven om te helpen terwijl Marjolein (weer) ging shoppen voor een nieuwe kast. Samen met Richard de muurprofielen gesteld en één kant van de wand voorzien van gipsplaten. Aan de andere kant de elektra erin gebouwd en de isolatie aangebracht. Wat een zooi is dat die steenwol! Bij het vastschroeven van de gipsplaten bleek de isolatie toch wat dik, maar met veel kracht en de ontzettend handige schroefmachine van Kees kwam het goed! Die schroefmachine met gipsschroef patronen is echt geweldig! Daar hebben we erg veel tijd mee gewonnen.

Zondag verder met de muur. De laatste gipsplaten erop waarna de met fix en finish een mooie strakke muur ontstond. Terwijl Hildebrand de muur straktrok zijn Marjolein en ik begonnen met het behang. Roze bloemetjes voor en achter en een knal roze wand rechts! En dat was niet eens voor de baby kamer, maar voor onze slaapkamer. Ik moet zeggen dat ik er in het begin een beetje een hard hoofd in had, maar het is mooi geworden en het roze valt wel mee nu de nieuwe kast 90 % van de roze muur bedekt :).

Uiteindelijk zijn we zondag ver gekomen waardoor we maandag alleen nog een stukje moesten behangen en het laminaat konden gaan leggen. Het laminaat lag eigenlijk zo. Tussen het behangen en het laminaat leggen zijn Hildebrand en ik nog even langs de Ikea geweest om de kast op te halen die Marjolein zaterdag had gezien, bijna 400 kilo aan kast in die auto! En het paste ook nog. :) Maandag avond kon ons bed, dat zolang op zolder stond, weer naar beneden onze nieuwe slaapkamer in. Maandag avond ook nog een start gemaakt met het in elkaar schroeven van de kast. Dat was ook nog even spannend. De kast was 2,36 meter hoog, onze slaapkamer is 2,40 meter hoog…. Zonder het laminaat! Uiteindelijk heb ik nog ongeveer 1,5 cm over tussen de boven kant van de kast en het plafond :) zei toch dat het goed zou komen!

Nu de slaapkamer zo goed als klaar is, kunnen we binnenkort beginnen aan de babykamer. Beetje behangen, kleuren en laminaat leggen. Moet lukken!

Grtz Pierre

#2 is een ...

Ola,

Marjolein is nu 21 weken zwanger en vandaag om 8:30 hadden we de 20 weken echo. #2 is helemaal gecontroleerd en binnenstebuiten gekeerd. En we weten het geslacht!

Nadat we Rayden gedropt hadden bij Tica en m’n moeder hadden op gehaald zaten we in de wachtkamer van het WKZ. Even laten werden we geroepen en ging de echo van start. Al snel bleek dat #2 bewegelijk was en alle onderdelen bevatte wat een mensje nodig had. Na een half uur kregen we te horen dat de navelstreng i.p.v. drie bloedvaten, maar twee bloedvaten bevatte. Er werd daarom ook een gynaecologe bijgevraagd voor een uitgebreidere kijk op de zaak. Zij lag uit dat het hebben van twee bloedvaten in de navelstreng i.p.v. drie vaker voorkomt. Hierdoor kunnen afwijkingen in nieren, hart of hersenen ontstaan. De gynaecologe heeft op detail niveau de #2 binnenstebuiten gekeerd en het hart, de nieren en de hersenen grondig doorzocht op afwijkingen, maar gelukkig niets gevonden wat daar op leek. Het enigste waar we nu nog rekening mee moeten houden is dat #2 een groei achterstand kan krijgen. Daardoor krijgen we wat extra echo’s om de groei in de gaten te houden. Na ruim anderhalf uur kwamen we de echo kamer pas uit.

Naast de controle op alle organen, hebben we ook een geslachtsbepaling laten doen. Toen de gynaecologe vergenoeg was afgedaald (ze was begonnen bij het hoofdje) werd ons gevraag of we wilde weten wat het geslacht is. Dit wilde we graag weten. Na wat zoeken was het voor de gynaecologe al duidelijk. Knap dat ze het kunnen zien… maar het wordt een meisje!!!! Natuurlijk is er nooit 100% zekerheid, maar ze waren er redelijk zeker van!

Dus Rayden krijgt een zusje, de naam houden we nog even voor onszelf. Ik heb de foto’s van de echo op m’n web fotoalbum geplaatst.

Grtz Pierre!

Vakantie Marmaris, Turkije

Hallo daar,

Gisteren nacht zijn we terug gekomen van 2 weken hitte in Turkije. Ik heb wat vakantie foto's geplaatst op m'n web album.

Vakantie in het kort:
Erg slecht hotel, erg warm, nieuwe garderobe, lekker gezwommen, Rayden vond het ook prachtig, mooie foto's, maar voorlopig geen Turkije meer en al helemaal geen Hotel Pineta Club meer!

Bij aankomst in Hotel Pineta Club duurde het een lange tijd voor we een kamer kregen. En toen we eindelijk een kamer hadden was deze ook nog eens goor! De schimmel stond in de badkamer.... Bij het buffet moesten we erg goed op letten dat we eens schoon bord pakte. Het kwam geregeld voor dat er vieze borden tussen het schone servies stonden. Ook de glazen waren niet altijd schoon. Hier zaten soms zelf etensresten op. Ook onze reisbegeleiders van Oad reizen gaven ons niet het begrip dat we verwachtte toen we hun belde dat de hotelkamer en het servies slecht waren…. We hadden dus een slechte start! Uiteindelijk maar besloten om het te accepteren, maar we hebben er wel een officiële klacht van laten maken.. vraag me alleen af of het helpt. Ik heb me wel voorgenomen op Hotel Pineta Club in Marmaris aan iedereen af te raden! Veel slechter kan niet! Dus na deze post ga ik nog wat schelden op vakantie forums van dit hotel!

Eenmaal een paar dagen op weg kregen we eindelijk een beetje het vakantie gevoel. Het zwembad was gelukkig goed, al moesten we wel wat moeite doen om van die ligbedjes te veroveren en moest je oppassen dat je op de gladde tegels niet onderuit ging. Het eten was goed, maar wel erg eentonig… goed genoeg gezeken over het hotel, nu de leuke dingen!

Het weer was lekker warm, maar daar hadden we natuurlijk op gerekend. Temperaturen van 45+ hadden de overhand. Enkele dagen zat het onder de 40. De zeewind en het zwembad brachten verkoeling. Door de warmte hebben we onze tijd voornamelijk doorgebracht aan het zwembad van het hotel. Het was te warm om echt dingen te ondernemen. Donderdags stond er markt, dus konden we onze onderhandelingstechnieken uitproberen. Van verschillenden vrienden hadden we al gehoord…. AFDINGEN! Dus dat hebben we gedaan. We hebben veel gekocht, vooral kleding. Ik had bijna geen kleding meegenomen naar Turkije, dat heb ik daar gekocht :) het onderhandelen ging ook wel goed. Ik stond wel te kijken van de wisselkoers op de markt. Sommige dachten zelfs dat de Euro gelijk was aan de Turkse Lira. Uiteindelijk had Marjolein het afdingrecord. Die heeft voor een leren tas waar 140 Lira voor gevraagd werd, uiteindelijk 35 Lira betaald… Das toch wel knap :) Wesley en ik (voornamelijk Wesley) hadden het ook wel redelijk gedaan. 120 lira voor 8 shirts is ook niet slecht.

Naast het zwembad en het winkelen, hebben we ergens in de eerste week ook nog een boottocht gemaakt naar de Turtel beach, King Tombs en Mudbaths. We maakte met een grote boot een tocht van 2 uur naar de Turtel beach, daarna gingen we met kleine bootjes verder de rivier op richting het modderbad. Schildpadden hebben we niet gezien en het modderbad wat te goor om te beschrijven en stonk ontzettend. Ook Rayden vond het vies, die riep maar, “Bah, Bah, Bah, WHoooooooo” Leuk om een keer mee te maken, maar dat doe ik vrijwillig geen tweede keer meer. Na de modderbaden, zijn we naar de King Tombs gegaan en hebben we de legende van de koning aangehoord in gebrekkig Engels. Deze moet ik nog eens een keer nalezen… Uiteindelijk eindigde de tocht met de kleine bootjes op het strand waar we nog lekker in de zee hebben kunnen zwemmen. Quinty vond het zand erg vies. Rayden zat er naast in het zand te spelen. Ik heb verschillende foto’s genomen van die twee, en op alle foto’s zit Quinty in dezelfde houding omdat ze het zand zo vies vind :) De tocht eindigde met de terugreis naar Marmaris, weer 2 uur op de boot.

Op aanraden van de man van Ali Babba Boat waar we de boottocht hadden geboekt, zijn we gaan eten bij het Maymi restaurant. Daar hebben we ontzettend goed gegeten. Een keurig restaurant, met kinderopvang en speeltoestellen zodat we in alle rust hebben kunnen eten.

Verder zijn we een aantal keer in Marmaris wezen winkelen en eten. Ik stond vooral te kijken van het verkeer…. Wat een zooitje! Om in Marmaris te komen namen wij iedere keer een taxi. Nou die taxi ritten waren een belevenis op zich! Iedereen denkt daar dat hij Schumacher is en op het circuit Istanbul park rondscheurt. In de tweede week hebben we ook een fotoschoot laten maken, eerst bij het hotel en later bij zonsondergang. De fotograaf kwam ons ophalen in een Ford K… we waren met z’n vieren en twee kinderen…. Zie je het voor je! De foto shoot zelf is goed gegaan en de foto’s zijn erg mooi geworden. Rayden had er alleen erg weinig zin in. De terug weg was ook wel een belevenis. Er waren twee fotograven, en één van de twee was op de brommer. Gezien de heenreis nogal krap was, ben ik achter op die scooter gestapt. Ook voor scooters zijn er geen verkeersregels :) die mogen zelfs door overdekte winkelcentra en winkelstraten heen crossen :)

De laatste dag zijn we naar het Atlantis Waterpark geweest. We hadden eerder die week een foto shoot bij zonsondergang laten maken. De fotograven die deze shoot deden, werkte overdag bij dit waterpark. Via de fotograaf hebben we korting kunnen regelen op de entree van het waterpark, en de kids mochten er gratis in. Het water park was erg leuk. Zelfs Rayden, die de laatste paardagen wel genoeg water had gezien, vond het geweldig. Ook de glijbanen vond hij super, Wesley en ik ook trouwens :)

Ondanks het slechte hotel hebben we het erg naar ons zin gehad, maar we zijn ook weer erg blij om thuis te zijn!